Considerations To Know About ทำไมค่าครองชีพแพง
Considerations To Know About ทำไมค่าครองชีพแพง
Blog Article
ผมเลยสงสัยว่าที่คนเงินไม่ค่อยเหลือกันเพราะค่าครองชีพมันแพง หรือว่าของแพงๆ ในยุคนี้มันเข้าถึงง่ายกันแน่
อย่างไรก็ตาม ศุภชัย แสดงความเห็นส่วนตัวว่า ถ้าจังหวัดอยู่ในบริเวณละแวกเดียวกัน ตัวเลขค่าแรงต่างกันเยอะมาก ก็จะเกิดการเคลื่อนย้ายแรงงาน อีกทั้งค่าครองชีพแต่ละจังหวัดแตกต่างกัน การเติบโตก็ต่างกัน การจะขึ้นในอัตราเดียวกันหมด ก็อาจจะสร้างความสูญเสียอะไรบางอย่างได้เหมือนกัน จังหวัดใดมีโครงสร้างเป็นภาคเกษตรเยอะ การขึ้นค่าจ้างก็อาจจะไม่เหมือนภาคอุตสาหกรรม
ของแพง แล้วทำไมไทยต้องขึ้นดอกเบี้ยตามสหรัฐฯ
เจาะสาเหตุที่แท้จริงว่า เหตุใดต้นทุนการเลี้ยงหมูไทยถึง “แพงกว่า” หมูเถื่อนจากแถบยุโรปทั้งที่ค่าครองชีพในไทยต่ำกว่า จนเกิดกรณีหมูเถื่อนจำนวนมากทะลักเข้าไทย
เท่าที่สังเกตร้านส่วนที่ใหญ่ที่ไต้หวัน เค้าชอบปิดวันจันทร์กันจ้า
เขาหวังว่าปัญหาที่ส่งผลต่อค่าครองชีพจะได้รับการแก้ไขอย่างเร็วที่สุด แทนที่จะปล่อยไว้
ดร. สมชาย ภคภาสน์วิวัฒน์ นักวิชาการอิสระ อธิบายให้บีบีซีไทยเพิ่มเติมถึงสาเหตุที่คนจำนวนมากบ่นว่าข้าวของแพงและค่าครองชีพสูงขึ้น
"ลูกสาวผมเป็นคนที่มีศักยภาพมากมาย แต่ตอนนี้เธอจากไปแล้ว"
รู้จัก “ฮุกกะ” ปรัชญาชีวิตอันเรียบง่ายจากเดนมาร์ก ประเทศที่คนมีความสุขเป็นอันดับต้น ๆ ของโลก
"มาตรการทั้งหมดก็ไม่ต่างจากที่รัฐบาลชุดก่อน ๆ ที่มีขึ้นเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจเป็นการชั่วคราว และทำให้อัตราการเติบโตของจีดีพีเป็นไปตามเป้าหมาย ซึ่งมีผลเพียงระยะสั้น ๆ และเป็นผลทางจิตวิทยาเท่านั้น" รศ.ดร. สมชาย วิเคราะห์
อีกประการคือ “สารเร่งเนื้อแดง” หมูเถื่อนที่มาจากแถบยุโรปไม่ใช้สารเร่งเนื้อแดง เพราะมีข้อห้ามเหมือนไทย แต่ถ้าเป็นเนื้อหมูจากสหรัฐและแถบละตินอเมริกา อย่างเม็กซิโก บราซิล อาร์เจนตินา ฯลฯ มีการใช้สารเร่งเนื้อแดงเป็นปกติ นี่จึงเป็น “ข้อระวัง” ทำไมค่าครองชีพแพง สำหรับหมูเถื่อนที่หากมาจากประเทศเหล่านี้
“ในช่วงการระบาดใหญ่ของโควิด เราไม่สามารถใช้จ่ายสำหรับบริการต่างๆ ได้ ดังนั้นเราจึงใช้เงินทั้งหมดไปกับสินค้าในช่วงเวลาที่การผลิตและอุปทานของสินค้าเหล่านั้น .
ความลำบากในการนำเข้าสินค้าช่วงโควิดอาจทำให้ของขึ้นราคา
การขึ้นค่าแรงขั้นต่ำของไทยขึ้นอยู่กับการพิจารณาของคณะกรรมการค่าจ้าง ซึ่งเป็นองค์กรสามฝ่าย (รัฐบาล-ลูกจ้าง-นายจ้าง) ที่ในทางปฏิบัติอาจมีความไม่เสมอภาคเชิงอำนาจระหว่างกรรมการจากฝั่งลูกจ้างกับฝั่งนายจ้าง